Niewielki odsetek wszystkich osób z zespołem Aspergera ma padaczkę, a niektórzy z nich będą potrzebować leków przeciwpadaczkowych. Z mojego doświadczenia wynika, że kwas walproinowy i lamotrygina to dwa środki, które mają najmniej poważne skutki uboczne. Karbamazepina, chociaż poza tym często jest dobrze tolerowana, może czasami prowadzić do bardziej wyraźnego stopnia rytualizmu. Leki z grupy barbituranów i benzodiazepin mogą prowadzić do nadpobudliwości, agresji, osłabienia funkcji poznawczych, a nawet nasilenia objawów autystycznych. Jednak ogólnie rzecz biorąc, te same zasady, które mają zastosowanie w leczeniu padaczki u osób bez zespołu Aspergera, powinny kierować interwencjami u tych osób. Zagrożone przez połączenie zespołu Aspergera i padaczki