Życie niezależne

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Życie niezależne odnosi się do dorosłego dziecka żyjącego samodzielnie bez profesjonalnego lub znaczącego wsparcia ze strony rodziny. Życie niezależne może jednak obejmować współlokatora, który może być źródłem wsparcia. W przypadku dorosłych z AS-HFA, którzy żyją niezależnie, osoby wspierające są szczególnie ważne. Twoje dziecko powinno mieć „osoby do kontaktu”, które mieszkają w pobliżu i z którymi można się skontaktować w celu uzyskania różnego rodzaju wsparcia. Osoby z AS-HFA, które są w stanie żyć samodzielnie, mogą nadal potrzebować profesjonalnej pomocy w obszarach, które wymagają podejmowania kluczowych decyzji, takich jak wybór ubezpieczenia właściciela domu lub najemcy lub ubezpieczenia na życie, lub w kwestiach finansowych. Opierając się na swoim osobistym doświadczeniu życia jako osoba dorosła z zespołem Aspergera, Liane Willey sugeruje pewne strategie organizacyjne, które pomogą osobom z AS-HFA, które żyją niezależnie. Zaleca również, aby osoba wspierająca pomogła Twojemu dorosłemu dziecku wdrożyć te strategie i je wdrożyć.

  • Posortuj pocztę do kolorowych pojemników według typu, takich jak czasopisma, rachunki, korespondencja itd. Ustaw konkretną godzinę w danym dniu tygodnia, aby przejrzeć pojemnik z rachunkami i zapłacić te, które są wymagalne. Tego rodzaju struktura i rutyna pomagają zapewnić, że rachunki nie zostaną pominięte, a terminy nie zostaną przeoczone.
  • Prowadź kolorowe pliki do dokumentowania i przechowywania informacji dotyczących kart kredytowych, konserwacji i ubezpieczenia samochodu, książeczek czekowych, testamentów rodzinnych i powiązanych dokumentów prawnych, dokumentacji finansowej, ubezpieczenia domu lub życia, instrukcji obsługi urządzeń gospodarstwa domowego i informacji o gwarancji oraz dokumentacji medycznej.
  • Umieść duży kalendarz suchościeralny w widocznym miejscu w domu. Wpisuj wszystkie obowiązki domowe lub powiązane spotkania w tygodniowym lub miesięcznym harmonogramie. Może być pomocne powielenie tych informacji w przenośnym kalendarzu lub w elektronicznym organizerze. Wybierając te opcje, ważne jest, aby pamiętać o różnych zaletach tych formatów. Chociaż przenośny kalendarz jest wygodny, ponieważ można go zabrać ze sobą, brakuje mu wizualnej wyrazistości dużego kalendarza i raczej nie będzie przydatny, jeśli dziecko nie będzie go regularnie wyciągać i sprawdzać.
  • W przypadku ważnych, jednorazowych przypomnień przyklej notatki z klejem na lustrze w łazience, aby nie można było ich przegapić w ciągu dnia lub podczas porannego szykowania się. Ponownie, alarmy na osobistych asystentach danych mogą być używane jako przypomnienia.

Dla wielu osób z AS-HFA przytłaczająca stymulacja sensoryczna i tłumy ludzi mogą sprawić, że zakupy będą niezwykle trudne. Jednak dzięki katalogom i witrynom zakupów internetowych Twoje dziecko może nie musieć wychodzić z domu, aby kupić wiele rzeczy, w tym artykuły spożywcze. Kiedy Twoje dziecko musi załatwić sprawy lub pójść na zakupy, poproś osobę wspierającą, aby poszła z Tobą. Albo dorosłe dziecko, które uważa pewne sprawy za mniej przerażające lub przyjemne, może zaoferować, że zrobi to za osobę wspierającą w zamian za przejęcie przez nią trudniejszych zadań dla osoby z AS-HFA.

Warunki mieszkaniowe

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Niektóre rodziny wolą, aby ich dorosłe dziecko z AS-HFA nadal mieszkało z nimi. Inne, z różnych powodów, chcą, aby ich dorosłe dziecko mieszkało w społeczności, w takim przypadku dostępnych jest kilka różnych opcji. Niektórzy dorośli z autyzmem wysokofunkcjonalnym i zespołem Aspergera są dość nerwowi i niekomfortowo nastawieni do tego pomysłu, ale wielu innych chce mieć taką możliwość. Wielu młodych dorosłych postrzega to jako sposób na „normalizację” swojego doświadczenia poprzez osiągnięcie tego samego kamienia milowego co ich rodzeństwo i rówieśnicy. Jednak wiele praktycznych spraw, takich jak prace domowe, utrzymanie gospodarstwa domowego, gotowanie, zakupy, transport i płacenie rachunków, może utrudniać osobom z AS-HFA samodzielne życie. Przy wyborze najbardziej odpowiedniej sytuacji mieszkaniowej należy wziąć pod uwagę zdolność Twojego dorosłego dziecka do samodzielnego wykonywania tego rodzaju zadań przy minimalnym nadzorze. Jeśli martwisz się o zdolność Twojego dziecka do samodzielnego życia, zacznij od bardziej wspierającego poziomu; przygotowanie dziecka do większej niezależności może sprawić, że przejście będzie mniej przytłaczające. Pamiętaj również, że żadna z tych decyzji nie jest trwała. Większość miejsc zamieszkania poza domem rodzinnym jest dostępna za pośrednictwem agencji państwowych (z wyjątkiem pierwszego, o którym mówimy poniżej, samodzielnego mieszkania). Pierwszym krokiem w znalezieniu takich miejsc zamieszkania jest ustalenie, czy Twoje dziecko kwalifikuje się do tych usług państwowych. Nazwa agencji świadczącej usługi mieszkaniowe różni się w zależności od stanu, ale zazwyczaj jest to ta sama agencja, która zapewnia opiekę wytchnieniową, rehabilitację zawodową i inne usługi osobom niepełnosprawnym. Poproś lekarza, który zdiagnozował Twoje dziecko, stanowe stowarzyszenie na rzecz autyzmu, a nawet pediatrę o skierowanie. Ta agencja powinna być wymieniona na „Stronach rządowych” w Twojej książce telefonicznej, w sekcji „Urzędy rządowe stanowe”. Kiedy Ty i Twoje dziecko rozpoczniecie proces oceny, który określa kwalifikowalność do usług, pamiętaj, aby podkreślić ograniczenia, jakie Twoje dziecko ma w samodzielnym wykonywaniu czynności dnia codziennego. Czasami osobom z AS-HFA odmawia się finansowanych przez państwo usług dla osób niepełnosprawnych, ponieważ ich poziom niepełnosprawności jest postrzegany jako minimalny w porównaniu z osobami z ciężkim autyzmem lub upośledzeniem umysłowym. Jeśli jednak podkreślisz, że Twoje dziecko nie jest w stanie samodzielnie wykonywać niezbędnych czynności, takich jak samodzielne jedzenie (ponieważ wymaga to robienia zakupów, zarządzania pieniędzmi i innych umiejętności, których może nie posiadać) lub dbać o codzienną higienę, jeśli ktoś mu nie pomoże, będzie bardziej prawdopodobne, że będzie ono uprawnione do skorzystania z opcji pomocy mieszkaniowej, które opisujemy poniżej.

Promowanie możliwości społecznych

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Uczelnia zapewni Twojemu dorosłemu dziecku liczne możliwości dalszego rozwijania jego umiejętności społecznych. Istnieje wiele miejsc na uczelni, w których umiejętności społeczne są nauczane na bardziej akademickim poziomie. Na przykład zajęcia z komunikacji werbalnej i dramatu kładą nacisk na to, jak najlepiej się komunikować, jak przekazywać emocje i jak odczytywać reakcje innych osób na ciebie. Zajęcia z socjologii i psychologii mogą dać wgląd w sposób, w jaki pracują inni i „zasady” leżące u podstaw ludzkiego zachowania. Liczne grupy o specjalnych zainteresowaniach, od fanklubów zespołów rockowych po stowarzyszenia miłośników gwiazd, zapewniają możliwości socjalizacji w zaciszu obszaru zainteresowań. W odpowiedzi na rosnącą obecność studentów z AS-HFA na kampusach uniwersyteckich, biura administracyjne lub ciała studenckie wielu uczelni tworzą grupy przyjaciół lub wsparcia dla osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Promowanie umiejętności uczenia się

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Konsekwencja jest kluczowa dla dobrych nawyków uczenia się. Ponownie, planowanie konkretnych bloków czasu na naukę i wpisywanie ich do harmonogramu pomaga uczniom pamiętać o nauce i daje im skończony cel. Te sesje nauki powinny być zaplanowane na porę dnia, w której Twoje dziecko czuje się produktywne i czujne. Powinno znaleźć „miejsce do nauki” w bibliotece, centrum studenckim lub pracowni komputerowej, które niezawodnie zapewnia spokój i ciszę. Uczniowie powinni eksperymentować z różnymi środowiskami, aby znaleźć typ, który najlepiej odpowiada ich własnemu stylowi. Na przykład niektórzy uczniowie mogą czuć się bardziej komfortowo w słabo oświetlonym pomieszczeniu z rozrzuconymi wokół materiałami, podczas gdy inni mogą preferować jasne, dobrze zorganizowane miejsce do nauki. Podczas sesji nauki Twoje dziecko może woleć poświęcić cały czas jednemu przedmiotowi lub studiować kilka różnych przedmiotów. Jeśli Twoje dziecko woli to drugie podejście, pomocne może być ustrukturyzowanie jego czasu tak, aby ulubione przedmioty były studiowane na końcu. Pomaga to zmotywować Twoje dziecko do wytrwania w innych tematach i zapewnia, że ​​trudniejsze przedmioty zostaną omówione, gdy energia jest wysoka, a uwaga najbardziej skupiona. Centra nauki na terenie kampusu lub książki na temat umiejętności uczenia się mogą pomóc, dostarczając wskazówek dotyczących nauki, które są przydatne dla wszystkich uczniów, w tym tych z AS-HFA. Większość uczelni, w swoich centrach dla studentów niepełnosprawnych, oferuje pewien rodzaj pomocy, aby pomóc studentom w dziedzinie umiejętności organizacyjnych.

Monitorowanie terminów

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Prowadź przenośny kalendarz akademicki z dużą ilością miejsca do pisania, aby zaznaczyć terminy oddania prac domowych, a także daty związane z rejestracją i terminami rezygnacji z zajęć. Zachęcaj dziecko do sprawdzania tego kalendarza każdego ranka, aby mieć jasny obraz harmonogramu na dany dzień, a także wszelkie nadchodzące terminy. Udostępnij ważne terminy osobom wspierającym Twoje dziecko, aby mogły pomóc mu o nich pamiętać. Obecna technologia, taka jak osobiste asystenty danych — zwłaszcza te z automatycznymi przypomnieniami — może również pomóc Twojemu dziecku śledzić terminy i harmonogramy.

Planowanie harmonogramu zajęć

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Planując harmonogram, zawsze lepiej zacząć od zbyt małej liczby zajęć niż od zbyt dużej. Dla niektórych studentów z AS-HFA przejście na studia jest tak trudne, że pełny zakres zajęć byłby przytłaczający. Rozpoczęcie powoli i dojście do pełnego harmonogramu daje czas na dostosowanie się do wielu zmian, jakie niesie ze sobą życie studenckie. To również da Twojemu dziecku więcej czasu na dokończenie pracy i poświęcenie czasu na nawiązywanie kontaktów społecznych oraz planowanie i angażowanie się w aktywności społeczne. Pomagając dziecku zaplanować harmonogram, miej na uwadze jego nawyki związane ze snem. Staraj się unikać zajęć zaplanowanych na godzinę w ciągu dnia, kiedy zwykle śpi lub jest oszołomione. Trzymaj wizualny harmonogram wiszący w pokoju dziecka, aby miało pod ręką wizualne przypomnienie o godzinach i miejscach każdej klasy. W przeciwieństwie do liceum, studenci studiów wyższych prawdopodobnie będą mieli bloki wolnego czasu w ciągu dnia. W przypadku osób z AS-HFA, które dobrze czują się w strukturze i rutynie, ważne jest, aby zablokować te czasy w kalendarzu i określić konkretny cel, taki jak czas na naukę, czas wolny lub ćwiczenia fizyczne. Ta dodatkowa struktura i przewidywalność mogą sprawić, że życie na studiach będzie bardziej komfortowe dla wielu osób z AS-HFA i mogą zmniejszyć niepokój związany ze zmianami w harmonogramie.

Prośba o udogodnienia

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Jeśli istnieją konkretne pomysły, które mogłyby sprawić, że doświadczenie college’u będzie dla Twojego dziecka bardziej komfortowe lub mniej onieśmielające, większość college’ów chętnie udzieli udogodnień, aby mu pomóc. Przykłady udogodnień, które mogą być pomocne dla osób z AS-HFA, obejmują zwolnienie z projektów grupowych, otrzymanie preferencyjnych miejsc siedzących dostosowanych do wrażliwości słuchowej lub wzrokowej oraz otrzymywanie wcześniejszych powiadomień o zmianach w harmonogramie. Osoby myślące wizualnie mogą poprosić profesorów o zapewnienie dodatkowych pomocy wizualnych, aby pomóc im w przetwarzaniu wykładów i materiałów kursowych. Studenci z trudnościami w koordynacji ruchowej mogą poprosić o dłuższy czas na egzaminach pisemnych, egzaminach ustnych lub o możliwość korzystania z laptopa lub dyktafonu do robienia notatek. Wiele college’ów oferuje usługi robienia notatek osobom z cechami poznawczymi lub fizycznymi, które utrudniają robienie notatek

Wybór nauczycieli

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Przeglądaj oceny studentów i konsultuj się z innymi studentami, aby zidentyfikować nauczycieli, którzy są lubiani lub znani ze swojego zrozumienia i elastycznej osobowości. Empatyczni nauczyciele mogą być bardziej skłonni pomóc Twojemu dziecku w trudnych chwilach. Wiele uczelni publikuje przewodniki po kursach zawierające oceny nauczycieli lub udostępnia je w biurach doradczych dla każdego kierunku, aby pomóc w podejmowaniu tych decyzji.

Wybór zajęć

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Szczególnie na początku, gdy Twoje dorosłe dziecko aklimatyzuje się w nowym otoczeniu, doradzaj mu i kieruj nim, aby wybierał zajęcia, które są dobrze dostosowane do jego mocnych stron i omijały obszary, w których sprawia mu trudność. Gdy Ralph, młody mężczyzna z autyzmem, zapisał się na studia, jednym z pierwszych zajęć, na jakie uczęszczał, była filozofia. Był konkretnym myślicielem i miał trudności z przydzielonymi mu subtelnymi tekstami. Czasami nie było dla niego jasne, dlaczego te pytania w ogóle są ważne. Omówił swój problem z matką i postanowił bardziej ukierunkować swój plan zajęć na zajęcia, które skupiały się na konkretnych informacjach i zapamiętywaniu dużej ilości informacji. Sprzedał swoje książki filozoficzne i odniósł sukcesy akademickie jako specjalista od chemii. Możesz nawet rozważyć złożenie wniosku o uchylenie pewnych wymagań akademickich, które są szczególnie trudne dla wielu osób z AS-HFA. Na przykład nauka języków obcych stanowi problem dla wielu młodych dorosłych z wysokofunkcjonującym autyzmem i zespołem Aspergera. Skontaktowanie się z centrum ds. niepełnosprawności studenckiej na terenie kampusu to najlepszy sposób, aby dowiedzieć się, czy którykolwiek z tych wymagań może zostać uchylony. Jak zasugerowaliśmy , Twoje dziecko może również chcieć zapisać się na małe zajęcia, gdzie ilość uwagi ze strony profesora może być większa, lub na mniej popularne kursy, gdzie profesorowie mogą być bardzo zmotywowani do zatrzymania studentów.

Ujawnianie

https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php

Ty i Twoje dziecko będziecie musieli rozważyć zalety i wady ujawniania, o których mówiliśmy wcześniej, ale pamiętajcie, że wiele potencjalnych źródeł wsparcia w środowisku college’u otwiera się, gdy studenci dzielą się swoją diagnozą z profesorami, doradcami i korepetytorami. Ci specjaliści mogli pracować z innymi osobami z AS-HFA i mogą być doskonałym źródłem wskazówek i wsparcia w tym nieznanym i często trudnym otoczeniu. Jeśli Twoje dziecko czuje się niekomfortowo, ujawniając swoją diagnozę, być może wybierze jedną szczególnie godną zaufania osobę, której to zrobi, np. personel ośrodka, który świadczy usługi dla studentów niepełnosprawnych (dostępny na wszystkich kampusach college’u). Zapewniłoby to co najmniej jedną osobę wspierającą na terenie kampusu. Specjaliści ds. zdrowia psychicznego lub inne osoby w społeczności mogą być realną alternatywą, jeśli Twoje dziecko waha się przed ujawnieniem swojej diagnozy komuś z bezpośrednimi powiązaniami akademickimi. Możesz pomóc zmniejszyć dyskomfort swojego dorosłego dziecka związany z ujawnieniem, normalizując to zjawisko. Daj mu lub jej znać, że na terenie kampusu są setki, a może tysiące innych studentów z niepełnosprawnościami, takimi jak problemy z czytaniem i koncentracją. Większość tych studentów ujawnia swoją diagnozę profesorom i korzysta z usług na terenie kampusu dla studentów niepełnosprawnych, które są prawnie wymagane. Na przykład, każda osoba z uznaną niepełnosprawnością może zazwyczaj zdawać egzaminy w ośrodku dla niepełnosprawnych, w cichych i mniej stresujących warunkach, a może nawet z dodatkowym czasem.