Systemy liczące

Dicte sama nie jest bezpieczna na zewnątrz, ale teraz może jeździć na rolkach z innymi dziećmi przez krótki czas, jeśli wie, co robi. System liczenia klocków Lego został przymocowany do rynny za pomocą taśmy rzepowej. Za każdym razem, gdy Dicte kończy obrót wokół bloku, wraca, aby włożyć następną cegłę do uchwytu. Kiedy dotrze do ostatniej cegły, można uruchomić nowy system liczenia.

To inny system liczenia, w którym Dicte przenosi worek fasoli z jednej miski do drugiej.

Skaczę na zewnątrz

Najpierw dorosły pokazuje dzieciom, jak mogą razem skakać. Później Dicte ćwiczy ze swoją siostrą i ostatecznie staje się grą, którą można również bawić się z innymi dziećmi przez krótki czas. Skakanka staje się wizualnym wskaźnikiem tego, co się wydarzy. Skakanie można połączyć z liczeniem, dzięki czemu staje się motywujące dla dzieci lubiących cyfry i liczenie rymów.

WIZUALNE WSPARCIE INTERAKCJI SPOŁECZNYCH

Osoby z autyzmem mogą mieć duże trudności z czytaniem, a zwłaszcza z interpretacją sygnałów społecznych. Granie w grę z innymi zwykle wymaga umiejętności:

  • dzielić się uwagą
  • naśladować
  • podtrzymywać dialog
  • podążać za historią lub pomysłem i móc na nich budować
  • na zmianę i móc czekać na następną turę
  • dostosować się do innych
  • dawać i otrzymywać coś od innych.

Dzieci z autyzmem mogą mieć wiele z tych rzeczy trudnych, jednak nawet jeśli nie mają wszystkich tych umiejętności społecznych, nadal mogą czerpać radość z przebywania z innymi dziećmi. Możesz pomóc dziecku uczestniczyć w sytuacjach społecznych, tworząc przejrzystość wizualną. Podczas interaktywnej zabawy możesz wyjaśnić dziecku i jego rodzeństwu, do kogo należy zabawka, dając każdemu dziecku własną zabawkę lub dając wszystkim identyczne zabawki na własnych plastikowych tacach. Skupienie się na zabawce drugiego dziecka może prowadzić do tego, że dzieci naśladują się nawzajem lub mogą stworzyć inny rodzaj interakcji bez wymagań związanych z umiejętnościami społecznymi, takimi jak dzielenie się, zmienianie się lub budowanie wzajemnych gier. W miarę jak dziecko rozwija rozumienie języka, może być możliwe pisanie opowiadań wspierających jako sposób wspierania procesu uczenia się zasad społecznych i zachowań społecznych. Historie te jednocześnie dają werbalne i wizualne instrukcje jako swego rodzaju „społeczny kodeks drogowy”.

Zdjęcia w książce adresowej

Dla dziecka pomocne jest dodawanie codziennie kilku zdjęć do książki kontaktowej między domem a szkołą lub przedszkolem. Jeśli nie ma obrazków, może być dla dziecka bardzo zagadkowe zrozumienie, dlaczego rodzic rozumie lub nie rozumie rzeczy, które wydarzyły się w szkole lub przedszkolu. Może też motywować dziecko do wzięcia udziału w robieniu zdjęć do własnej „księgi doświadczeń” z życia codziennego.