“Wspomóż rozwój naszego Bloga. Kliknij w Reklamę. Nic nie tracisz a zyskujesz naszą wdzięczność … oraz lepsze, ciekawsze TEKSTY. Dziękujemy”
Pomimo braku systematycznych badań empirycznych, istnieje bogactwo doświadczeń klinicznych, które stanowią dość solidną podstawę do wniosków na temat pewnych aspektów długoterminowych wyników leczenia zespołu Aspergera.
Praktycznie wszyscy autorzy wydają się być zgodni co do tego, że podstawowe i charakterystyczne problemy społeczne, komunikacyjne i behawioralno-wyobraźni napotykane w zespole Aspergera będą prawdopodobnie utrzymywać się przez całe życie. Nawet gdy objawy ulegają modyfikacji, a obraz kliniczny jest zagmatwany przez różnego rodzaju związane z nimi problemy (w tym alkoholizm, stany splątania, depresję i weksle związane ze śmiercią), specyficzna niezdolność do szybkiej reakcji i intuicyjnej interakcji społecznej i elastycznej z innymi ludźmi będzie trwać. Można to odczuć jako prawie całkowity brak umiejętności „naturalnej improwizacji”. Niektóre osoby z tym syndromem mogą być w stanie naśladować szereg „ról” społecznych i „odgrywać” takie role przez ograniczony czas, czasami prawie do perfekcji. To prawie na pewno oszukać tych, którzy nie są dobrze świadomi podstawowych problemów, i osoby z Zespołem Aspergera może wydawać się całkowicie „normalny”, przynajmniej przez krótki czas. Jednak odwieczne umiejętności improwizacji zwykle ujawniają się bardzo szybko. Sztywność, zależność od rutyny i brak zdrowego rozsądku zwykle pozostaną „niezakłócone” doświadczeniem, wydarzeniami życiowymi i różnymi formami terapii.