Gdy u dziecka lub osoby dorosłej zostanie zdiagnozowany autyzm lub zespół Aspergera, rodzice i krewni wkrótce dowiedzą się o różnych formach wyrażania autyzmu i przeanalizują swoją historię rodzinną oraz cechy swoich krewnych pod kątem objawów zaburzeń ze spektrum autyzmu, w szczególny zespół Aspergera. Ostatnie badania wykazały, że 46% krewnych pierwszego stopnia dziecka z zespołem Aspergera ma podobny profil zdolności i zachowania, choć zwykle w stopniu subklinicznym, tj. większym. opis osobowości niż zespół lub zaburzenie. Po potwierdzeniu diagnozy zespołu Aspergera u dziecka klinicysta może otrzymać kolejne skierowanie na ocenę diagnostyczną rodzeństwa lub krewnego dziecka. Diagnoza może zostać potwierdzona, a doświadczenie kliniczne wskazuje, że niektóre rodziny mają dzieci i dorosłych z zespołem Aspergera w obrębie pokoleń i między pokoleniami. Zostało to potwierdzone w niektórych autobiografiach osób dorosłych z zespołem Aspergera. Jednak późniejsza ocena diagnostyczna może wskazywać, że poziom ekspresji cech jest zbyt „łagodny” dla postawienia diagnozy lub dana osoba ma szereg „fragmentów” zespołu Aspergera, które są niewystarczające do postawienia diagnozy. Niemniej jednak, dana osoba może skorzystać z niektórych strategii zaprojektowanych dla cech lub fragmentów, które są obecne w jej lub jej profilu umiejętności.