Przed ukończeniem trzeciego roku życia typowe dzieci będą wchodzić w interakcje i bawić się z członkami swojej rodziny, ale ich konceptualizacja rówieśników jest często rywalizacją o posiadanie i uwagę dorosłych, a nie przyjaźnią. Jeśli do domu przychodzi kolejne dziecko, typowe dziecko może schować ulubioną zabawkę. Jednak po pierwszym roku może nastąpić podstawowe dzielenie się, pomaganie i pocieszanie: pierwsze cegiełki przyjaźni. Może występować równoległa zabawa i ciekawość tego, co jest interesujące dla innych dzieci, a następnie kopiowanie tego, co robią inne dzieci, ale przede wszystkim dlatego, że może to być interesujące, przyjemne i może zrobić wrażenie na rodzicu. Wiemy, że typowe dzieci w tej grupie wiekowej mają preferowanych towarzyszy i mogą wybrać zabawę u boku konkretnego dziecka. Ponieważ dzieci z zespołem Aspergera są zwykle diagnozowane po ukończeniu pięciu lat, zwykle rozwinęły się one poza poziom przyjaźni kojarzony z bardzo małymi dziećmi, gdy po raz pierwszy zdiagnozowano.