Jak zauważa Jordan, „jeszcze nie ma jednej dominującej teorii wyjaśniającej przyczynę autyzmu”. Jednak każdy wnosi coś do naszego zrozumienia procesów.
- Upośledzenia ujawnione w badaniach „teorii umysłu” podkreślają trudności osób z autyzmem w zrozumieniu stanów psychicznych innych osób.
- Teorie intersubiektywności podkreślają trudności w zrozumieniu emocji i podkreślają znaczenie emocjonalnego zaangażowania w uczenie się.
- Teoria centralnego deficytu koherencji wskazuje na wagę zapewnienia odpowiedniego skupienia uwagi i zaspokojenia określonego stylu uczenia się.
- Sugerowane trudności w rozwijaniu „ja doświadczającego” wskazują na potrzebę stosowania metod nauczania mających na celu poprawę samoświadomości i osobistej pamięci.
- Teorie deficytu funkcji wykonawczych potwierdzają konieczność uporządkowania i jasności w podejściu dydaktycznym.
Jak komentuje Jordan, „implikacje dobrej praktyki w zakresie treści nauczania i podejścia można wywnioskować z wielu przeciwstawnych ujęć teoretycznych”. Różne rozumienia teoretyczne mogą jednak skutkować podobnymi podejściami do nauczania.