Pojęcie sprawiedliwości jest niezwykle ważne. Przed rozważeniem stopnia odpowiedzialności konieczne będzie przeprowadzenie spokojnej i obiektywnej oceny wszystkich faktów – być bezstronnym detektywem. Stopień obrażeń lub uszkodzeń nie powinien być postrzegany jako jedyna miara stopnia odpowiedzialności i konsekwencji. Dziecko z zespołem Aspergera mogło być celem wielu aktów znęcania się przez dłuższy czas i ostatecznie zareagowało aktem agresji fizycznej, co może być dramatyczne, ale czasami jest jedynym sposobem, w jaki dziecko wie, aby powstrzymać takie akty. Jeśli środowisko edukacyjne ma konsekwencje dla aktów agresji fizycznej, to dziecko z zespołem Aspergera musi doświadczyć tych konsekwencji. Uważam jednak, że taką samą karę powinni otrzymać ci, którzy znęcali się nad dzieckiem i spowodowali akt agresji. Byłoby to zgodne z koncepcją sprawiedliwości słusznej, pojęciem odpowiedzialności moralnej za czyny innych oraz systemem sądownictwa karnego dla dorosłych. Jeśli dzieci z zespołem Aspergera nie widzą, że sprawiedliwość została wymierzona, mogą wziąć prawo w swoje ręce, aby szukać zemsty, stosując strategię rozwiązywania konfliktów „oko za oko”, z zamiarem spowodowania równego dyskomfortu. Dzieci z zespołem Aspergera częściej szukają zemsty poprzez odwet fizyczny niż słowny.