Uta Frith i Francesca Happé (1999) zasugerowały, że ze względu na różnice w nabywaniu i naturze zdolności ToM w rozwoju poznawczym dzieci z zespołem Aspergera mogą one rozwinąć inną formę samoświadomości. Dziecko może nabyć ToMabilities, wykorzystując inteligencję i doświadczenie, a nie intuicję, co może ostatecznie prowadzić do alternatywnej formy samoświadomości, gdy dziecko zastanawia się nad swoim własnym stanem psychicznym i stanami psychicznymi innych. Frith i Happé (1999) opisali tę wysoce refleksyjną i wyraźną samoświadomość jako podobną do świadomości filozofów. Czytałem autobiografie dorosłych z zespołem Aspergera i zgadzam się, że jest to jakość quasi-filozoficzna. Kiedy inny sposób myślenia i postrzegania świata łączy się z zaawansowanymi zdolnościami intelektualnymi, osiągamy nowe postępy w filozofii. Warto zauważyć, że filozof Ludwig Wittgenstein miał wiele cech „uzdolnionej” intelektualnie osoby z zespołem Aspergera.