Ocena oparta na zabawie

Elizabeth Newson, jako dyrektor w Nottingham University’s Child Development Research Unit, była pionierem w stosowaniu oceny opartej na zabawie. W 1979 roku napisała: W pewnym sensie, kiedy oceniamy dziecko na formalnych testach, zamykamy je w granicach naszych własnych uprzedzeń na temat charakteru zdolności, które może wykazywać. . . Dla dzieci o nierównym i anormalnym rozwoju oraz dla tych z poważnymi problemami w zachowaniu i relacjach społecznych może to być niebezpieczne i mylące, ponieważ te dzieci już nam pokazały, że nasze linie tramwajowe są po prostu tym, po czym nie mogą jeździć. Dlatego Newson zaleca „szczegółową i wrażliwą obserwację spontanicznej lub responsywnej zabawy dziecka” jako bardziej potężne źródło informacji o dziecku. „Naturalne, ale dobrze zarządzane sesje zabawy mogą umożliwić dziecku zademonstrowanie nie tylko jego zdolności do rozwiązywania problemów formalnych, ale także jego podejścia i strategii do tego rodzaju rozwiązywania problemów, który naturalnie pojawia się w zabawie.” Newson sugeruje różne odmiany. zabawek, materiałów i czynności, które mogą wywołać reakcje dziecka w następujących obszarach:

  • imitacja;
  • przestrzeganie instrukcji;
  • wzajemna (zamieniająca się) gra;
  • umiejętności manipulacyjne;
  • funkcja motoryki dużej;
  • mowa i komunikacja;
  • umiejętności poznawcze;
  • symboliczna (udawana) zabawa.

Niezależnym profesjonalnym egzaminatorom, którzy nie znają dziecka, Newson sugeruje rozsądne korzystanie z zabawek, takich jak bańki, wybieg z marmuru, balony, pachołki, pozytywka lub buczący top, aby zachęcić dziecko do zabawy. Zaleca się zaangażowanie rodziców. W ocenach przeprowadzonych przez profesora Newson rodzice mogą obserwować zachowanie swojego dziecka przez lustro weneckie. Dzięki dyskusjom z rodzicami i, jeśli to możliwe, zaangażowaniu rodziców, uzyskamy pełniejszy obraz możliwości, umiejętności i obszarów trudności dziecka. Praktycy z wczesnych lat są idealnie przygotowani do prowadzenia obserwacji opartych na zabawie w częściowo ustrukturyzowanych sytuacjach w czasie – jeśli mają jasność co do tego, czego szukają! Poniższy zestaw sugestii ma na celu pomóc praktykowi zajmującemu się wczesnymi latami w zebraniu informacji dotyczących funkcjonowania dziecka, jego poziomu umiejętności i aspektów zachowania istotnych w ocenie zaburzeń ze spektrum autyzmu u małych dzieci.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *