Obawy dotyczące zachowania
- Zniszczenie sprzętu szkółkarskiego;
- krzywdzenie innych;
- Ograniczona dieta;
- Zły wzorzec snu.
Trzyletni Bashar wszedł na otwartą przestrzeń w swoim pokoju dziecinnym „jak trąba powietrzna”. Jednym ruchem ręki zerwał rośliny z parapetu. Podczas gdy wszyscy biegali ratować rośliny, piasek był wyrzucany do wody, która z kolei była sypana po całym pomieszczeniu. Każde napotkane dziecko byłoby zachwycone. Każdy dorosły, który nie zszedł szybko z drogi, mógł zostać ugryziony lub kopnięty. Bashar nie znał języka, był bardzo impulsywny i nie wykazywał świadomości potrzeb innych w jego świecie. Jego głównym źródłem pożywienia było mleko, które uparł się mieć z butelki. Nie ustalono regularnego wzorca snu. Jego rodzice byli wyczerpani. Matka łatwo wybuchała płaczem, a ojciec nie wiedział, w którą stronę się zwrócić.
Oryginalna interwencja
- Bashar był początkowo postrzegany jako „niegrzeczny chłopiec”. Został skarcony i oczekiwano, że się uspokoi.
- Przydzielono mu specjalnego asystenta wspierającego, ale wielokrotnie ją ranił, gdy próbowała ograniczyć jego zachowanie.
Soczewka autyzmu wykazała, że:
- Bashar był przytłoczony jasnymi i kolorowymi wystawami w przedszkolu.
- Nie radził sobie z koniecznością dokonywania wyborów.
- Nie był w stanie poradzić sobie z ogromną liczbą innych dzieci i związanym z tym poziomem hałasu.
- Nie był w stanie zrozumieć wielu z tego, co mu powiedziano.
Planowana interwencja
- Zidentyfikowano aktywność, którą Bashar uznał za satysfakcjonującą: lubił być wirowany w dużym „naczyniu” na placu zabaw.
- Zdjęcie „danie” zostało zrobione i włączone do wizualnego harmonogramu Bashara.
- Ta aktywność była wykorzystywana jako sposób na nawiązanie kontaktu z Basharem, ponieważ zachęcano go do nawiązania kontaktu wzrokowego przed wirowaniem .
- Inne interaktywne zajęcia pomogły rozwinąć umiejętności komunikacyjne Bashara.
- Bashar otrzymał możliwość spędzenia czasu z dala od dużej otwartej przestrzeni w przedszkolu w cichszych, mniej stresujących obszarach.
- Baszarowi zaproponowano zajęcia mające na celu odprężenie go, m.in. masaż stóp.
- Jego umiejętności zabawy rozwijały się przy użyciu jednej zabawki na raz, aby go nie przytłoczyć.
- Dano mu możliwość spróbowania zajęć w cichej okolicy przed pójściem na podobne zajęcia w głównej okolicy.
- Personel uprościł język, którego używali w rozmowie z Basharem.
- Pożądane zachowania zostały natychmiast wzmocnione.
Basharowi udało się na krótki czas uzyskać dostęp do głównego pokoju dziecięcego i zaangażować się w ćwiczone czynności. Zaczął angażować się w znaczący kontakt wzrokowy i zaczęło się rozwijać wskazywanie palcem. Następnie Bashar dołączył do klasy wstępnej w szkole dla dzieci z poważnymi trudnościami w nauce, gdzie kontynuowano strategie rozwoju jego umiejętności komunikacyjnych, społecznych i zabawowych.