https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Czterdzieści procent dorosłych osób z zespołem Aspergera, które wzięły udział w badaniach do tej książki, przyznało, że w pewnym momencie związku stosowało przemoc fizyczną wobec swoich partnerów. To dwa razy więcej niż średnia krajowa, która wynosi dwadzieścia procent. We wszystkich przypadkach z wyjątkiem dwóch przemoc była minimalna i żaden z partnerów nie sklasyfikował jej jako dotkliwej. Definicja poważnej przemocy to bicie, policzkowanie, uderzanie pięścią, kopanie, dźganie nożem, rozrywanie skóry, rzucanie osobą i używanie przeciwko niej jakiejkolwiek formy broni. Minimalna przemoc, o której mowa w tym badaniu, to popychanie, popychanie lub krępowanie. Trzydzieści procent AS mężczyzn w moich badaniach zgłosiło, że ich reakcja była albo w samoobronie, albo w celu powstrzymania swoich partnerek, a te zdarzenia były dość rzadkie. Czasami przemoc była konsekwencją frustracji i utraty kontroli. Zachowanie kontroli wydaje się być kluczowe dla większości AS mężczyzn którzy bardzo ciężko pracują, aby zachować kontrolę nad swoim życiem. W przypadku zachowań agresywnych, często konsekwencją utraty kontroli nad sobą przez mężczyznę z ZA jest prowokowanie go do fizycznej agresji, a nie próba kontrolowania drugiej osoby. To drugie ma większe prawdopodobieństwo nawrotu przemocy w rodzinie. Większość zgłoszonych aktów przemocy była minimalna w próbie mężczyzn, którzy wiedzieli i zaakceptowali, że mają ZA. Historia wygląda zupełnie inaczej w przypadku mężczyzn z ZA, którzy zaprzeczali, że mają syndrom i obwiniali swoich partnerów za wszystkie problemy w związku. Nie okazywały takiego samego wyrzutu sumienia za swoje zachowanie, a niektórzy uważali, że ich partnerzy prosili o fizyczne znęcanie się nad nimi. Więc odpowiadając na pytanie oparte na moich własnych badaniach, mężczyzna z zespołem Aspergera i akceptujący ten fakt nie jest bardziej predysponowany do brutalnej przemocy wobec swojej partnerki niż mężczyzna z NT. Jeśli jednak jest niezdiagnozowany lub odmawia zaakceptowania możliwości, że może cierpieć na ZA, przemoc jest bardziej prawdopodobna, że będzie dotkliwa i nawracająca.