https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Skala oceny motywacji (MAS) opracowana przez Duranda i Crimminsa to 16-punktowy kwestionariusz, w którym prawdopodobieństwo wystąpienia problemowych zachowań w różnych sytuacjach oceniane jest na siedmiostopniowej skali typu Likerta. Pierwotnie zaprojektowany do oceny wpływu uwagi społecznej, namacalnych, ucieczkowych i sensorycznych konsekwencji na samookaleczenia, kwestionariusz był od tego czasu używany z innymi opisami zachowań problemowych . Skala pytań dotyczących funkcji behawioralnych (QABF) to 25-punktowy kwestionariusz zaprojektowany w celu określenia funkcji każdego trudnego zachowania u osób z niepełnosprawnością intelektualną. Pięć podskal oceny odnosi się do pięciu możliwych funkcji; uwaga, ucieczka, pozaspołeczne, fizyczne (tj. zachowanie związane z bólem lub fizycznym dyskomfortem) i namacalne. Każda funkcja ma pięć odpowiadających sobie pozycji na skali, które informatorzy oceniają na skali typu Likerta, w odniesieniu do tego, jak często dane zachowanie występuje w określonych kontekstach. Tam, gdzie zachowania problemowe mają charakter wielofunkcyjny, ocena z wykorzystaniem MAS lub QABF może dostarczyć ograniczonych informacji dotyczących względnego znaczenia funkcji alternatywnych. Aby rozwiązać ten problem, ocena funkcjonalna dla wielu przyczyn (FACT) opracowana przez Matsona i in. (2003) stosuje procedurę pytań z wymuszonym wyborem, której celem jest wyjaśnienie względnego znaczenia alternatywnych funkcji wielofunkcyjnego zachowania problemowego. Podobnie jak w przypadku wywiadów częściowo ustrukturyzowanych, dostępnych jest wiele innych list kontrolnych analizy funkcjonalnej, m.in. Kwestionariusz Problemowego Zachowania. Niedawno podjęto również próby opracowania kwestionariuszy, takich jak Inwentarz Oceny Kontekstowej, zaprojektowany w celu oceny stopnia, w jakim szeroki zakres zmiennych kontekstowych może być funkcjonalnie powiązany z zachowaniem problemowym.