https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Uważa się, że wśród osób z ASD deficyty umiejętności adaptacyjnych mają kluczowe znaczenie. Dwa rodzaje umiejętności adaptacyjnych, umiejętności komunikacyjne i społeczne, stanowią część kryteriów diagnostycznych ASD i są charakterystyczną cechą tych zaburzeń. Nie jest zatem zaskakujące, że dzieci z ASD mają niższe umiejętności adaptacyjne niż dzieci rozwijające się neurotypowo. Konsekwentnie wykazano, że dzieci z ASD wykazują poważniejsze deficyty w zakresie funkcjonowania adaptacyjnego niż poznawczego. Dzieci autystyczne mają większe deficyty w zachowaniach adaptacyjnych niż dzieci dopasowane pod względem wieku i inteligencji . Co więcej, dzieci autystyczne można odróżnić od dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwoju, nieokreślonymi inaczej (PDD-NOS) i innymi zaburzeniami rozwojowymi na podstawie ich wyników w obszarach socjalizacji i umiejętności życia codziennego w ramach instrumentów zachowań adaptacyjnych . Wykazano długoterminowy wpływ deficytów umiejętności adaptacyjnych u osób z ASD. W rzeczywistości deficyty w zachowaniu adaptacyjnym stają się coraz bardziej widoczne w miarę starzenia się dzieci z ASD . Jacobson i Ackerman (1990) podali, że chociaż dzieci z autyzmem w wieku od 5 do 12 lat wykazywały wyższe wyniki w miarach umiejętności życia codziennego niż dzieci z ID, różnic tych nie stwierdzono w wieku dorosłym. Autorzy ci podali, że dorośli z autyzmem wykazali znacznie mniej umiejętności życia codziennego niż dorośli z niepełnosprawnością intelektualną. Howlin, Mawhood i Rutter (2000) na podstawie brytyjskiej próby dorosłych z ASD stwierdzili, że tylko 5% osób było zatrudnionych, a 72% miało niewielką niezależność w zakresie umiejętności życia codziennego. Ponadto blisko połowa próby mieszkała w placówkach mieszkalnych, a 31% z rodzicami. Tendencje te zaobserwowano również w próbie z Ameryki Północnej. Ballaban-Gil, Rapin, Tuchman i Shinnar (1996) odkryli, że tylko 11% dorosłych z ASD miało pracę (głównie stanowiska podstawowe), a 16% pracowało w zakładach pracy chronionej. Około połowa osób w tej próbie mieszkała w placówkach mieszkalnych. Co zaskakujące, Ballaban-Gil i inni odkryli, że nawet wśród osób o przeciętnym funkcjonowaniu intelektualnym 23% nadal żyło w warunkach nadzorowanych. Umiejętności adaptacyjne nabierają dodatkowego znaczenia u osób z ASD ze względu na potencjalne ograniczenia w testach intelektualnych lub poznawczych w tej populacji. Związek między zachowaniem adaptacyjnym a funkcjonowaniem intelektualnym został szczegółowo zbadany. Ogólnie rzecz biorąc, odnotowano umiarkowaną korelację między zachowaniami adaptacyjnymi a miarami inteligencji . Ponadto Vig i Jedrysek (1995) odnotowali wyższą korelację między inteligencją a umiejętnościami adaptacyjnymi u dzieci z niższym ilorazem inteligencji a rozpoznaniem zaburzenia autystycznego w porównaniu z dziećmi lepiej funkcjonującymi, bez diagnoz współistniejących. Jednak ostatnio badacze poddali w wątpliwość zasadność standaryzowanych testów inteligencji w określaniu funkcjonowania intelektualnego osób z ASD. Niektórzy badacze wskazali, że obecne miary inteligencji nie oceniają dokładnie potencjału poznawczego osób z ASD, zwłaszcza małych dzieci. Dowody na tę tezę pochodzą przede wszystkim z badań, które nie wykazują spójnych korelacji między wynikami inteligencji a miarami zachowań adaptacyjnych . Oceny inteligencji dostarczają szacunków potencjału poznawczego, podczas gdy miary zachowań adaptacyjnych dostarczają informacji o bieżącym, obserwowalnym zachowaniu jednostki. Dlatego też uwaga zaczęła skupiać się bardziej na ocenie umiejętności adaptacyjnych osób z ASD, a nie na funkcjonowaniu poznawczym