https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
W miarę rozwoju ABA uogólnianie zmiany zachowania zostało uznane za jedną z cech definiujących tę dziedzinę. Mówiono, że zmiana zachowania ma charakter uogólniony, jeśli trwa długo, występuje w wielu środowiskach lub rozprzestrzenia się na powiązane zachowania. Te trzy aspekty uogólnionej zmiany zachowania (tj. w czasie, w otoczeniu i w zachowaniu) zostały później podkreślone przez Stokesa i Baera (1977), kiedy zdefiniowali uogólnienie jako „…występowanie odpowiedniego zachowania w różnych warunkach nieszkoleniowych (tj. u różnych przedmiotów, ustawienia, ludzie, zachowania i/lub czas) bez planowania tych samych wydarzeń w tych warunkach, które zostały zaplanowane w warunkach szkoleniowych. Zatem można pokusić się o uogólnienie, gdy w celu uzyskania dodatkowych zmian w treningu nie są potrzebne żadne dodatkowe manipulacje treningowe; lub można się o nie ubiegać, gdy konieczne są dodatkowe manipulacje, ale ich koszt lub zakres są wyraźnie mniejsze niż w przypadku bezpośredniej interwencji.” (s. 350). Uogólnianie jest integralną częścią opracowywania każdego planu zachowania, ponieważ pozwala, aby nauczane zachowanie wystąpiło (lub nie wystąpiło) w różnych, niezwiązanych ze szkoleniem warunkach. Bez wątpienia zaletą jest wykorzystanie tego, czego nas nauczono, i odpowiednie zastosowanie w nowej sytuacji. Na przykład, gdybyśmy nie potrafili uogólniać, to za każdym razem, gdybyśmy kupowali nową parę butów, musielibyśmy na nowo uczyć się wiązania sznurowadeł.