https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Dorośli, u których zdiagnozowano zespół Aspergera, sugerują, że łatwiej jest im nawiązać kontakt wzrokowy, jeśli nie muszą słuchać. Niektórzy opisują sytuacje, w których konieczność nawiązania kontaktu wzrokowego powoduje przerwy w koncentracji. Zatem wyraźnie widać, że osoba z zespołem Aspergera ma pewne problemy, jeśli musi wykonywać więcej niż jedno tego typu zadanie w tym samym czasie (tj. kontakt wzrokowy i słuchanie). Dziecku z zespołem Aspergera trudno jest także zrozumieć, co dana osoba komunikuje poprzez kontakt wzrokowy. Inni opisują doświadczenie konieczności nawiązania kontaktu wzrokowego jako przerażające. Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że zespół Aspergera jest zaburzeniem neurologicznym (spowodowanym problemem medycznym w mózgu), a dziecko nie decyduje się na takie zachowanie. W rzeczywistości może to być sposób, w jaki dziecko radzi sobie z otoczeniem. Sprzyjające środowisko możesz stworzyć poprzez:
1.) Minimalizowanie czynników rozpraszających — Zminimalizuj elementy rozpraszające swoją córkę, udzielaj wskazówek w prostych, składających się z dwóch kroków kierunkach oraz zapewniaj wystarczającą ilość czasu i wskazówek (werbalnych i/lub wizualnych) do wykonania zadania.
2.) Częste przerwy – Pozwól jej robić częste przerwy lub dziel pracę na małe bloki; będzie mogła osiągać lepsze wyniki.
3.) Zapewnienie struktury – zapewnienie struktury jej dnia i rutyny, w ramach której te same czynności odbywają się codziennie o tej samej porze, pozwoli jej wiedzieć, czego się spodziewać.
4.) Podziel zadania – Podziel zadania na małe segmenty; zacznij od 5-10-minutowych bloków, aby zobaczyć, z czym sobie poradzi. Następnie zapewnij jej wizualną wskazówkę (np. zegar lub minutnik), która pomoże jej monitorować własne zachowanie.
5.) Aktywność fizyczna – Na koniec segmentu zapewnij dziecku 5 minut zajęć, które spalą trochę energii i pozwolą mu lepiej się skupić.