https://www.remigiuszkurczab.pl/aspergeraut.php
Dwie książki wyróżniają się w kontrowersjach między szczepionkami a autyzmem. W 2005 roku dziennikarz David Kirby w książce zatytułowanej „Dowody szkód” podzielił się historiami rodziców dzieci autystycznych, połączonymi z komentarzami i fragmentami opinii społeczności naukowej i urzędników rządowych: Rtęć w szczepionkach i epidemia autyzmu: kontrowersje medyczne . Recenzja książki „The New York Times” „Co spowodowało epidemię autyzmu?” pochwala zdolność Davida Kirby’ego do przedstawienia skomplikowanych informacji i żargonu związanego z kontrowersjami oraz do opisania teoretycznego procesu, w wyniku którego szczepionki mogą powodować autyzm, podkreśla jednak, że czytelnicy „mogliby z radością powitać streszczenie” wyników badań głównego nurtu, które nie zostały przedstawione w książce . „Evidence of Harm” opiera się na kilkuletnich badaniach przeprowadzonych przez Kirby’ego i przedstawia historie rodzinne dotyczące zbyt powszechnych wyzwań stojących na drodze do uzyskania właściwej diagnozy autyzmu. Kirby przedstawia kontrowersje, w tym propozycję dr Wakefielda dotyczącą szczepionki MMR i związku autyzmu, a także przegląda propozycję grupy rodziców, jakoby był to związek zwany tiomersalem, zawierający rtęć środek konserwujący używany do wiązania szczepionek, czyli czynnik sprawczy etiologia autyzmu. Galwanizacją dla wielu rodziców było oświadczenie Amerykańskiej Akademii Pediatrii, w którym w 1999 r. zażądano usunięcia tiomersalu ze szczepionek (Amerykańska Akademia Pediatrii, 1999). Wydarzenie to zostało przedstawione w jego książce i stało się podstawą jej tytułu. Opublikowany raport dla wielu rodziców stał się dowodem na to, że winowajcą kontrowersji był tiomersal. W raporcie Akademii naukowcy wskazali, że dzieciom podawano w szczepionkach dawki etylortęci zawartej w tiomersalu, które przekraczały federalne ograniczenia dotyczące innego, choć pokrewnego pod względem chemicznym związku – metylortęci. Autorzy raportu doszli jednak do wniosku, że „nie ma dowodów na szkodliwość” stosowania w szczepionkach środka konserwującego tiomersal. W latach następujących po usunięciu tiomersalu ze szczepionek przeprowadzono szereg recenzowanych badań naukowych. W 2004 roku Instytut Medycyny w Stanach Zjednoczonych wydał oświadczenie, w którym stwierdził, że nie ma związku pomiędzy tiomersalem a występowaniem autyzmu (Instytut Medycyny 2004). Kirby wskazał w swojej książce, że ostateczna odpowiedź zostanie znaleziona wkrótce po publikacji książki. W 2007 roku w wyroku wzięły udział dane Kalifornijskiego Departamentu Niepełnosprawności Rozwojowej. Do 2001 r. środek konserwujący został usunięty ze wszystkich szczepionek dla niemowląt (i pozostał jedynie w niektórych wielokrotnych szczepionkach przeciw grypie), a do chwili sporządzenia raportu minęło sześć lat od usunięcia środka konserwującego. Biorąc pod uwagę, że u dzieci autyzm zazwyczaj diagnozuje się w wieku sześciu lat, dzieci nienarażone na działanie konserwantów można porównać do dzieci, które miały kontakt z konserwantami. Porównanie populacji dzieci urodzonych przed rokiem 2001, kiedy w szczepionce włączono tiomersal, było prostą sprawą, z dziećmi urodzonymi po usunięciu środka konserwującego. Jeśli tiomersal rzeczywiście byłby czynnikiem sprawczym, wówczas należałoby zaobserwować drastyczny spadek liczby przypadków autyzmu. Dane z Kalifornii, obliczone i zebrane w raporcie opublikowanym w styczniu 2008 roku, wykazały, że wskaźniki autyzmu nie spadły, ale w rzeczywistości nadal rosły. Sally Bernard, rodzic dziecka autystycznego i zwolenniczka autyzmu, skomentowała ustalenia. Stwierdziła, że w raporcie wskazano, że w etiologii autyzmu występują istotne czynniki środowiskowe i nie wykluczono, że tiomersal jest jednym z nich . Sally Bernard wraz z Lyn Redwood, także rodzicem i adwokatem, założyła Koalicję SafeMinds (Rozsądne działanie na rzecz zakończenia zaburzeń neurologicznych wywołanych rtęcią), której historia została opowiedziana w książce Kirby’ego. Jako pierwsi zaproponowali powiązanie tiomersalu z autyzmem w publikacji w czasopiśmie Medical Hypothesis. Te same wydarzenia są również opowiedziane w innej opublikowanej książce dotyczącej tej kontrowersji. Książka Paula Offita Autism’s False Prophets: Bad Science, Risky Medicine, and the Search for a Cure trafiła do druku w 2008 roku. Podobnie jak w książce Davida Kirby’ego „Evidence of Harm”, dr Offit przedstawia kontrowersje dotyczące autyzmu po szczepionce, włączając komentarze medialne, relacje z pierwszej ręki, spostrzeżenia rodziców, i dane. Wbrew dowodom szkodliwości książka dr Offita podkreśla, że nie ma związku między szczepionkami a autyzmem, i formułuje swoje wnioski w opisie kontekstu, który wywołał kontrowersje, jak omówiono powyżej. Jako dyrektor ds. chorób zakaźnych i dyrektor Centrum Edukacji o Szczepieniach w Szpitalu Dziecięcym w Filadelfii oraz profesor wakcynologii Maurice R. Hilleman i profesor pediatrii na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Pensylwanii, dr Offit przedstawił swoją książkę z pozycji: cieszący się dużym autorytetem w środowisku medycznym. Doktor Offit był laureatem wielu nagród, w tym nagrody Jonasa Salka przyznanej przez Stowarzyszenie Profesjonalistów ds. Kontroli Zakażeń i Epidemiologii za wspólne wynalezienie szczepionki przeciw rotawirusom RotaTeq. To właśnie ze względu na te nagrody i ugruntowaną historię jego książki w środowisku medycznym jego książka spotkała się z krytyką. Zwolennicy powiązania szczepionki z autyzmem przypisują stanowisko doktora Offita, że szczepionki nie odgrywają przyczynowej roli w autyzmie, konfliktowi interesów w postaci zachęt finansowych ze strony firm farmaceutycznych. Zwolennicy twierdzą, że ponieważ dr Offit prowadzi finansowane badania nad szczepionkami, znajduje się w konflikcie interesów, który unieważnia jego wnioski i prowadzi go do stwierdzenia, że szczepionki są bezpieczne. Odpowiedź doktora Offita jest po prostu taka, że „powodem, dla którego twierdzę, że szczepionki nie powodują autyzmu, jest to, że tak nie jest” . Po publikacji tych dwóch książek, które wzbudziły duże zainteresowanie obu „stron” kontrowersji, w systemie sądowniczym rozegrało się ostatnie wydarzenie w tym dramacie.